In de eerste zin maakt Bomans duidelijk een toespeling op de aan Cicero toegeschreven spreuk 'simplex sigillum veri': eenvoud kenmerkt het ware; le simple est le sceau du vrai.

De 'beginner' is een 'beginneling' in de zin dat hij in tegenstelling tot de meester nog 'leerling' is, 'apprenti'.
Vgl. Van Dale, 4e editie: "dat is het werk van beginnelingen / c'est du travail d'apprenti, de novice"

'Aan het werk herkent men de meester', zo wil de uitdrukking.
En aan het meesterteken! Deze 'poinçon' is 'chèrement acquis', want hij wordt alleen verworven door het succesvol afleggen van de meesterproef.

--------------------------------------------------
Note added at 21 uren (2011-03-24 11:07:59 GMT)
--------------------------------------------------

Deze meesterproef bestaat erin eenvoud weten te betrachten.

--------------------------------------------------
Note added at 23 uren (2011-03-24 13:16:19 GMT)
--------------------------------------------------

Ter nadere verklaring:

Stempel: “keur (op goud en zilver)”
(http://www.dbnl.org/tekst/cali003nieu01_01/cali003nieu01_01_...

Vlg.: “In stempels of merktekens kunnen een aantal soorten worden onderscheiden: […] meestertekens”
(http://www.tin.tollernet.nl/tinstempels.htm)

Voor voorbeelden van Nederlandse stempels (poinçons), zie: http://www.tin.tollernet.nl/fotobes/voorbld-stempels.htm

Overigens spreekt Bomans niet van ‘het’ stempel, maar van ‘de’ stempel.
Daartussen bestaat een subtiel betekenisverschil:
“de of het stempel ('stempelwerktuig'; ook figuurlijk) - het stempel ('stempelafdruk'; ook figuurlijk)”
(http://www.let.ru.nl/ans/e-ans/03/03/02/04/01/03/body.html)

Eigenlijk heeft hij het dus niet over de afdruk (empreinte), maar over het werktuig: de meesterstempel.

Dit alles wordt echter gedekt door de voorgestelde vertaling ‘poinçon’, immers:
« POINÇON
[…]
Tige terminée par une face dont la gravure sert à marquer des objets, à certifier l'authenticité des métaux ou l'origine des marchandises. Le coup de poinçon, frappé au marteau, fournit ainsi deux empreintes bien différentes (Grandjean, Orfèvr. XIXes., 1962, p.33).
− P. méton. La marque gravée par cet outil. Synon. estampille. Apposer, frapper un poinçon. Les fabricants [de quincaillerie] désireux de voir les articles de leur fabrication porter le poinçon de la société centrale des architectes doivent les soumettre à son examen (Robinot, Vérif., métré et prat. trav. bât., t.3, 1928, p.52). »
(http://www.cnrtl.fr/definition/poinçon)